Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Ζήλια ή μίσος?

Πραγματικά δεν το χωράει ο νους μου... ΕΧΩ ΛΙΩΣΕΙ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ ΣΟΥ ΛΕΩ....
Εντάξει, εντάξει δεν θα γινω  τόσο συνοπτική γιατί ένας απλός αναγνώστης δεν μπορει να καταλάβει τι και πως ακριβως το εννοω το όλο θεμα....
Ας το πιάσουμε λοιπόν απο την αρχή....
ΖΗΛΙΑ: Ελάτε γίνεται λίγο ειλικρινείς και παραδεχτειτε επιτελους πως ουκο λίγες ήταν οι φορές που νιώσατε το τσίμπημα της ζήλιας.... Αλλωστε είναι το αρχαιότερο συναίσθημα.... σκεφτείτε λιγάκι... Ακομη απο την εποχή του ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΑΣ και αν δεν θέλετε να παμε τόσο πίσω ακομα και στον Σαιξπηρ ο οποίος αναφέρει για τη ζήλια στον Οθέλλο με τα εξής λόγια: «Η ζήλια είναι ενα τερας που γεννιεται απο τον εαυτο του και τρεφεται απο αυτον»... Τι μεγάλες λέξεις και πόσο μεγάλο νοημα μπορεί να κουβαλήσει μια τόσο μικρη προταση.... Θα πρέπει όμως να προσέξουμε μια σημαντική εννοιολογική διαφορά ανάμεσα στη ζήλια και στο φθόνο. Το πρώτο συναίσθημα δεν είναι συνώνυμο του δεύτερου, γιατί το καθένα έχει διαφορετικό αντικείμενο. Έτσι, ζηλεύουμε κάτι που ήδη έχουμε και δεν θέλουμε να χάσουμε, ενώ φθονούμε αυτό που δεν έχουμε και επιθυμούμε να αποκτήσουμε. Γενικότερα, φθονούμε τους άλλους, γιατί απολαμβάνουν υλικά αγαθά, τα οποία εμείς δεν έχουμε.... ΤΕΛΙΚΑ ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ....
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ... ΝΑ ΣΕ ΜΙΣΟΥΝ, ΝΑ ΣΕ ΦΘΟΝΟΥΝ Ή ΝΑ ΣΕ ΖΗΛΕΥΟΥΝ??
Πολυ καλή φάση ε? Να γυρνάς στο σπιτι αργα την νύχτα και να νιώθεις  πως υπαρχει σιγουρα ένα ατομο το οποίο ναι μεν δεν κουβαλάει κακια μεσα του (απο τα λεγομενα που εχω ακούσει) αλλα απο την αλλη προσπαθει να κερδισει χωρο πατόντας πάνω σου.... Καποτε καποια πολυ σημαντικη προσωπικοτητα στην μεχρι τωρα ζωη μου ... ειπε πως προσπαθησε λογο της αγαπης που ενιωθε για μενα να μου δημιουργησει ενα τοιχος.... Ενα τοιχος τόσο δυνατο ωστε να μην πληγωνομαι, να μην δινομαι ολοκληρωτηκα και να μην χαραμιζω τα συναισθηματα μου για ανθρωπουσ που δεν θα νιωσουν ποτε το αναλογο για μενα... οχι γιατι δεν μπορουν να το κανουν αλλα γιατι πολύ απλα δεν θελουν.... 
ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΛΙ ΑΥΤΗ Η ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΗ ΤΑΣΗ ΝΑ ΜΙΛΑΩ, να μιλαω, να μιλαω... ας προχωρήσουμε λοιπον οσο το ελεγχω....
ΜΙΣΟΣ: ΜΑΤΙΑ ΚΑΡΦΩΜΕΝΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΚΟΡΜΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΣΚΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΦΟΥΣΚΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΜΕΣΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.... Οκ ολοι μεγαλώνουμε σε οικογενειες που θελουν το καλο μας και για αυτο δημιουργουν μια φουσκα απο γυρω μας... Μα λένε πως ολου θα είναι καλοί μαζι μας και παντα εμεισ οι καλυτεροι.... Και οταν έρχετε καποιος αλλος να απειλησει την θεση που δικαιοματηκα μας ανοικει (ετσι νομιζουμε δηλαδη) τοτε τρωγομαστε με τον ιδιο μας τον εαυτο.... τι και αν ο αλλος αγνοει ακομη και την υπαρξη μας εμεις εκει... να δινουμε το παρον.... ΕΕΕΕΕΕ ΑΣΧΟΛΗΣΟΥ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.....ΣΕ ΟΙΚΕΤΕΥΩ ΜΗΝ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ!!! και τοτε παμε στην πραξη βητα.... Μαζευουμε κοσμο γυρω μας και του εξαπωλουμε μαλακιες και φανταστηκες σκηνες απο ταινιες, περνουμε και κανενα χαρτομαντηλάκι παραπανω και τσουπ..... ΕΜΕΝΑ κανενας δεν μαγαπησε πραγματηκα... ολοι με εκμεταλλευτηκαν και με παρατησαν... Εγω λεω λοιπον με το μικρό μου το μυαλουδακι.... Μηπως ειναι ολα αυτα μια καλο στημενη παρασταση, μηπωως περιμενουμε το GRANT FINALLE? οχι τπτ αλλο να προετοιμαστω να χειροκροτησω και εγω μαζι με ολους τουσ υπολοιπουσ ακροατες...  
ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΟΥ ΕΜΕΙΝΕ και θα ήθελα πολυ να ακουσω πιο ειναι επιτελους το πιο ανοδυνο απο τα τρια?? πιο θα μας οδηγησει στο φως επιτελους? Με κουρασαν τα λογια και τα χαδια.... προτειμω να με βρησουν αλλα να εχω το κεφαλι μου ψηλα!  και πραγματικα ειναι πολυ καλυτερο να λες τι εχεις σε αυτον που τον αφορα γιατι μετα τα κανεις σκατα κ οταν επιτελους θα αποκαλυφθει η αληθεια τα πραγματα θα ειναι χειροτερα!!!!

υ.γ. επειδη πολλα ακουσανε τα αυτακια μ.... ολα οσα γραφω στο μπλοκ  αυτο δεν πανε σε κανενα συγκεκριμενο ατομο!  ΤΟ ΔΗΛΩΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΕΘΩ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΝ ΦΤΑΙΩ! 



ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ....
ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΒΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου